130812: Senk Joe!

Hè Hè, dat hebben we weer gehad. Zoals jullie weten ben ik gek op sport maar een mens kan ook overvoerd worden. Na de EK (sof), de Tour de France (sof), Wimbledon (geen sof want Federer won) hebben we nu enkele weken van 's middags vroeg tot 's avonds laat aan de buis geplakt gezeten om vooral maar niets te missen van de Olympische Spelen. Ik heb het allemaal gezien. Boogschieten, kunstzwemmen, judo, hockey, voetbal, zelfs damesvoetbal, zwemmen, nog meer zwemmen, roeien, schieten, zeilen, handbal, atletiek, nog veel meer atletiek en, ja, basketbal! Ook een Kenner heeft zijn grenzen en kan niet onbeperkt absorberen maar gelukkig ging de finale van NBA-USA tegen Spanje er nog net in. En, eerlijk is eerlijk, het was smullen geblazen. Zoals Smeets al uitriep: "dit is pure reclame voor het basketbal!". Zo was het maar net. Wat een wedstrijd. Diep respect voor de Spanjaarden die zoveel meer tegenstand boden dan andere kenners hadden verwacht. Tot de laatste minuut bleef het een wedstrijd. Vooral Rudy Fernandez (ik heb het over hem al eens eerder gehad) liet zich van zijn beste kant zien. Natuurlijk, af en toe ging hij over het randje maar daar heb ik geen enkel probleem mee. Het was een finale en in een finale telt maar één ding: winnen! Rudy begreep dat als geen ander en ging net zover als de refs hem toelieten. Prima, dat soort mentaliteit kunnen wij in Groningen ook wel gebruiken. Natuurlijk konden de Spanjaarden niet winnen. Daarvoor was de klasse van Bryant, James, Durant (MVP wat mij betreft) en de andere NBA sterren domweg te groot. Wat deze wedstrijd echter meer dan ooit liet zien is dat je met de juiste mentaliteit en fighting spirit ver kunt komen. Zélfs tegen klasse. Dat de mannen van Hakim het maar even in hun oren knopen...

Fighting Spirit 

Tja, zijn naam is gevallen en dan kunnen we er niet omheen om ook wat aandacht te schenken aan Martinus Jan Smeets. De man waar op dit moment bijna iedereen wel een mening over heeft, positief of negatief. De eerste hoor je niet zoveel, de laatste des te meer want het is op dit moment 'hot' om anti-mart te zijn. Er is een anti-mart facebook pagina, een anti-mart hyves pagina en zelf een heuse anti-mart bingo op het internet verschenen. De laatste vond ik overigens zeer vermakelijk maar, dat gezegd hebbende, Vike zou Vike niet zijn als hij niet een iets afwijkende mening zou hebben. Ik vind namelijk dat Smeets veel te hard wordt aangepakt. Ik vind ook dat Smeets dit niet heeft verdiend. Zo lang ik het basketbal in Nederland volg (en jullie weten hoe lang dat al is) heb ik Smeets ook gevolgd. Ik heb hem nét niet meer zien spelen bij Levi's (zo oud ben ik dan ook weer niet) maar ik kan me nog goed herinneren dat hij als basketbaljournalist met z'n lange grote lijf de houten bankjes van de Martinihal beklom. Leren jasje, jeans en (toen al) een arrogante blik. Later werd hij dé anchor man van Studio Sport.

Senk joe Mart!

Een zondagavond was niet compleet zonder Mart, de Tour de France was alleen leuk met Mart en als je naar schaatsen keek (zelfs ik heb mijn kleine onvolkomenheden) dan praatte Mart je ruim een kwartier door de 10 kilometer heen. Ja, zo lang duurde dat toen nog. Mart schrijft ook colums en boekjes en ik moet zeggen: dat doet ie verdomd leuk. Mart houdt van sport, houdt nog meer van de emotie die daar bij hoort en ja, Mart houdt ook van zichzelf. Op zich geen slechte eigenschap trouwens. Daarnaast heeft ie een zeer goede kijk op (het gebrek aan) de organisatie van het professionele basketbal in Nederland. Wat je ook van hem vindt en hoe mooi of lelijk je z'n truien ook vindt, Mart heeft wel degelijk grote invloed gehad op de sportverslaggeving in Nederland. Ik weet het, voor veel mensen werkt de aanblik van Smeets als een rode lap op een stier maar voor mij is hij een icoon. En ja, dat mag ik zeggen. Ondanks dat ook ik af en toe kromme tenen krijg van zijn manier van presenteren, z'n boerenkool Engels en zijn meer dan overdreven affectie voor alles wat zich op een fiets voortbeweegt. Ook dát mag ik zeggen. Mart heeft gewoon vele jaren lang mooie televisie gemaakt. En natuurlijk, dit jaar was het Martgehalte wel erg hoog en ja, misschien is ook zijn houdbaarheidsdatum inmiddels verstreken. Mart heeft er schijt aan en bepaalt zelf wel wanneer hij niet meer op de buis zal verschijnen. Respect. Volgend jaar kijk ik weer fijn naar de Tour de France. En dan hoop ik dat ik 's avonds laat  in Avondettape weer het vertrouwde gezicht van Mart Smeets zal zien. Dan hef ik mijn glas met rode wijn. Proost Mart! Senk joe Mart!

Vandaag begint ons nieuwe seizoen. Uiteraard zijn de Kenners aanwezig bij de eerste training. En mét Mart ga ik nu iets heel geks zeggen. We gaan een heel bijzonder seizoen tegemoet. Een seizoen dat we ons jaren later nog zullen herinneren. Zeker weten. Waarom ik dat zeg? Laten we gewoon kijken.

Vike

PS. Ik realiseer me opeens dat ik door het schrijven van deze blog bij het Pro-Mart kamp hoor. Ik zoek dus nog een onderduikadresje. Is die caravan in Appelscha van jou nog vrij Bike?