150414: Pannenkoeken met spek

 "Goed eten hoor jongen!", zei mijn moeder heel vroeger wanneer wij met de Christelijke Jongemannen Vereniging op kamp gingen. Het mag dan een jaartje of zeventig geleden zijn, ik herinner het mij als de dag van gisteren.

Gezellig bij het kampvuur

Met een mannetje of vijftig gingen wij dan, met plunjezak en korte broek, onder de nauwelijks bezielende leiding van een stel opgeschoten jongens die het puberstadium ternauwernood ontgroeid waren, met de bus of op de fiets naar een of ander bedenkelijk vakantieoord. Aldaar aangekomen probeerden wij dan met noeste ijver onder het toezicht van de "leiders" uit te komen om vervolgens onze eigen weg te kunnen gaan.

Is ook waar

Op een of andere manier kwam die weg vaak langs woest aantrekkelijke vrouwen te liggen. Nou ja, vrouwen, het zullen meisjes geweest zijn die nog maar een paar jaar ouder waren dan wijzelf. Hoe dan ook, wij hadden op een of andere manier een nogal amechtig hijgerige belangstelling voor het andere geslacht en veel minder voor de goede raad van onze ouders. Heel gek.

Dat geweldig gezonde eten bestond opvallend vaak uit pannenkoeken. Met appel, stroop, suiker of spek. Die dingen waren namelijk zelfs voor culinaire klunzen als wij goed te bereiden. Dat wil zeggen: na een stuk of acht mislukte exemplaren kreeg je de vlamhoogte, warmte van de pan, dikte van het beslag en hoeveelheid in de pan op een dusdanig stabiel niveau dat er iets eetbaars uit kwam. Des te opvallender dat een aantal veel oudere Bekende Groningers onlangs werd gesignaleerd in een bekende supermarkt te Groningen om inkopen te doen voor, jawel, pannenkoeken.

Pancakes

Who cares, zullen jullie zeggen. Nou, wanneer ik mededeel dat het hier een aantal spelers van ons eigen GasTerra Flames betrof op de ochtend voor de Bekerfinale, dan denken jullie daar inmiddels anders over.
Ikzelf ging daardoor in een licht bedrukte stemming naar Zwolle. Dat komt doordat ik ten eerste dacht: die dingen liggen zwaar op de maag, dus dat wordt helemaal niks. En wanneer ik de namen zou noemen dan zouden jullie mijn analyse volmondig beamen. En ten tweede - veel erger - tonen deze spelers hiermee aan op het culinaire niveau van een dertienjarige puber van zeventig jaar geleden te functioneren.

Emmer kip

Nou weet ik wel dat je niet te veel moet verwachten. Het favoriete eten van de gemiddelde basketballer is immers al jaren stabiel: Kip. En daarmee wordt niet een of andere overschotel met allerlei verse ingrediënten waaronder kip bedoeld. Zelfs niet een kipsalade. Nee, men bedoelt hiermee een ordinair grote emmer overdreven gekruide kippenpoten van een bedenkelijk uitziende Amerikaanse besikte heer.

Maar zie: we zijn een gewonnen bekerfinale en een mooie overwinning tegen Den Helder verder en verdomd, die basketballers leven allemaal nog. Sterker nog, ze zien er eigenlijk best redelijk gezond uit - zelfs diegenen die zich niet door moeder, vrouw of vriendin laten vertroetelen, bourgondisch gezien. Je zou er spontaan optimistisch van worden. Dat gaat echter niet, want dat zijn wij Kenners van nature al.

Feest 1
Foto Gerrie van der Boom

Dat komt natuurlijk ook doordat wij goed geïnformeerd zijn en daardoor eerder dan vele anderen weten welk goede nieuws ons te wachten staat. Wij delen die kennis uiteraard graag met onze lezers. Zo kennen wij reeds de uitslag van de play-offs en tevens de datum van het feest op de Grote Markt. Ook weten wij reeds de naam van de nieuwe hoofdsponsor, met welke Donar een langdurige en zeer succesvolle verbintenis zal aangaan. Aangezien het hier een beursgenoteerde onderneming betreft kunnen we hier niet over uitweiden. De lezer zal het dus, zoals zo vaak, moeten doen met onze deskundigheid. Met zoveel goede berichten van onze hand kan dat geen probleem zijn.

Met groet en lege maag,
Bike

PS Doen jullie nog wel eens iets aan basketbal, Nike en Vike? Long time no see. Of zie ik jullie bij het HNBT?

PS2 Ik moet nu gaan, want de bezorgfriterie staat voor de deur met mijn vette bek.