170412: MVP en ongemakken

Rakkers,

Nike moest duidelijk even bijkomen van het dramatisch verlopen paasweekeinde. Niet alleen het basketbal was niet goed, ook op het privévlak ging het faliekant mis. De rollator begaf het, de geplande date ging niet door en de overdosis aan eieren had een rare uitwerking op het lichamelijke gestel. Wat een toestanden allemaal.

Maar goed, zoals een wijze Groninger ooit sprak: ‘tís veurbie voordat joe het doorhemm’. Een week later wonnen we van Rotterdam en staan we nu zomaar voor de play-offs. Wie die tussenronde, of beter gezegd, de eerste ronde bedacht heeft, zal zelf niet verwacht hebben hoog te eindigen op de ranglijst want de hooggeplaatste teams kennen geen voordeel. Daar ga je dus al. Het hele seizoen je de pestpokken werken maar we hadden net zo goed zesdes kunnen worden. Het thuisvoordeel gaat wel in werking in de halve finale maar zo ver zijn we nog lang niet. Eerst moeten we knallen tegen Magixx zonder Ross en tegen Zwolle zonder Rodgers. (Rodgers?.. Ik hoor jullie al denken)

Ondertussen zijn de namen bekend gemaakt van de toppers uit de competitie. Boxley is uitgeroepen tot MVP en laten we eerlijk zijn, die keuze is wel te begrijpen. Die man kan alleen een wedstrijd beslissen en aangezien het niveau in Nederland niet hoger is dan dat het is, is hij de terecht MVP. Alle andere prijzen zijn jullie ongetwijfeld al bekend. Wesby zit bij de All Star five en ook die keuze is de juiste. Thomas mag zichzelf een schouderklopje geven als MVP onder 23 en daarmee kunnen we wel stellen dat hij één van de spelers in Groningen is die zichzelf sterk heeft verbeterd.  Als coach van het jaar is Toon uitgeroepen en daar gaat het dus helemaal mis. Overigens, diverse mensen uit de DBL en daarnaast een handje vol mediavertegenwoordigers hebben deze namen vastgesteld. Ik weet trouwens zeker dat het geen unanieme beslissing was want in de wandelgangen klonk de naam van Hakim zeer regelmatig. En waarom gaat het hier mis? Omdat de coach van het jaar nu pas moet gaan bewijzen wat hij waard is. Het hele seizoen is de druk en de spanning redelijk te controleren maar vanaf nu onderscheiden de kerels zich van de jongetjes. Die prijs moet je dus pas uitreiken aan het einde van de play-offs als je als coach met je kletsnatte colbert op één of andere Markt staat met een beker in je handen. Zo denk ik er over maar ach…

Ondertussen ben ik me wel wat zorgen gaan maken over hoe het allemaal verloopt in onze Groningse speelhal. En dan heb ik het niet over de mascotte, de DJ, de cheerleaders of het spelniveau, maar over de stilte die er heerst als we niet door anderen vermaakt worden. Ik dacht zaterdag werkelijk dat het optreden van K3 in de andere hal door ziekte niet was doorgegaan en dat het publiek als troost naar de middenhal was geleid. Ondanks mijn respectabele leeftijd mis ik het helse kabaal, de enorme ontladingen en die geweldige sfeer die we zo vaak in Groningen hebben gezien. Heb ik iets gemist? Zitten er verdovende middelen in de drankjes? Of worden we allemaal gewoon ouder? Ik hoop dat jullie een antwoord hierop paraat hebben.

Vrinden, het gaat beginnen, de play-offs staan voor de deur maar ik voel het nog niet. De komende week zal het hopelijk wel gaan gebeuren want de tijd begint enigszins te dringen. Hebben jullie al rijen gezien voor Plaza om een kaartje te bemachtigen? Ik nog niet maar ik kan natuurlijk iets hebben gemist.

Tot slot: Vike, de pillen heb ik voor je geregeld. En Bike, heb je dat nummer van die buikdanseres nog?

 

Een vrolijke groet, Nike.