230412: Lachuh

Broeders in de strijd,

Dat was genieten, afgelopen zaterdag! Ja toch? Een lekkere wedstrijd gezien met een energiek en gemotiveerd Donar, heerlijke defense (Wyatt, my man!) en een paar oogstrelende offense plays kunnen bewonderen. Dunks, blocks, schoten 'from down town', alle ingrediënten waren aanwezig voor een heerlijke basketbalavondje. Door de bizarre indeling van de play-offs was er nog geen sprake van een echte play-off sfeer maar sfeer was er toch wel degelijk. Het 'Donar!, Donar!' rolde af en toe weer ouderwets van de tribunes en zo ziet een ouwe Kenner het graag. Veel lachende gezichten gezien, van publiek, spelers en coach. De Donar ruggen zijn weer gerecht, de familievete bijgelegd, als één gaan we samen voor het kampioenschap. Ok, ik chargeer wellicht een beetje maar de wens is tenslotte de vader van de gedachte. Hoe het ook zij: ik heb van het begin tot het einde een mooie avond gehad en zoals mevrouw Vike altijd zegt: "Als jij geniet, geniet ik ook!". Waarvan akte.

(Tussendoor even een mededeling aan onze lezers: De Kenners gaan, zoals verwacht mag worden, enorm met hun tijd mee en hebben sinds kort een heuse Twitter account! Wij zullen daar, zoals ook van ons verwacht mag worden, regelmatig Tweets van hoog niveau op zetten maar nodigen ook andere Kenners uit (er schijnen er nog meer te zijn) om te participeren. Hesjteg, mension, of hoe het ook heet ons maar volg onze tweets vooral. Dat kun je doen door hier te klikken.)

Dinsdag naar Zwolle of Zwolluh zoals Koot en Bie (waarom hebben die nog geen standbeeld?) in een ver verleden ooit eens zongen. Ik reken op wederom een heerlijk basketbalavondje en hoop dat er vele Donarfans aanwezig zullen zijn om dat met ons te gaan vieren. Nike, ik heb even voor je gecheckt maar er schijnt geen 65+ korting te zijn, misschien is dit de tijd om je postzegelverzameling te verkopen om zo voldoende funding te hebben voor de vele play-off tickets die we (zeker weten!) nog moeten kopen. Ik ga ervan uit dat Bike zijn wekelijke koersbalavondje laat schieten om toch ook in Zwolle aanwezig te kunnen zijn. Ik heb in ieder geval 3 plekjes weten te reserveren. Volgens de al eerder gememoreerde Koot en Bie schijnt er een station in Zwolluh te zijn dus geen excuses dat je Simca het weer eens heeft laten afweten.
Als ik moe ben van het dolle
In die leipe boordevolle van de scholle koppe bolle
Haagse binnenstad
Dan ken ik met de trein
In twee uur tijd in Zwolle zijn


Voor mij sowieso (om eens een mooi Germanisme te gebruiken) een belangrijke week want mijn geliefde Phoenix Suns kunnen nog steeds een play-off plekje bemachtigen in de NBA play-offs. Dat zou wat zijn: Donar naar de halve finale en de Suns in de play-offs. Het kan niet anders of we gaan mooie tijden tegemoet. Lachuh joh!

Tot Zwolluh!

Vike

PS. In ons programmaboekje en op de clubsite zag ik een oproep voor gastcolumnisten. Hartstikke leuk idee en ik heb eerlijk gezegd er even aan gedacht om mee te doen. Toch maar niet, lijkt me reuze eng om je eigen naam in zo'n boekje te zien staan, bovendien kan ik enorm slecht tegen kritiek. Maar misschien is het iets voor jullie?

170412: MVP en ongemakken

Rakkers,

Nike moest duidelijk even bijkomen van het dramatisch verlopen paasweekeinde. Niet alleen het basketbal was niet goed, ook op het privévlak ging het faliekant mis. De rollator begaf het, de geplande date ging niet door en de overdosis aan eieren had een rare uitwerking op het lichamelijke gestel. Wat een toestanden allemaal.

Maar goed, zoals een wijze Groninger ooit sprak: ‘tís veurbie voordat joe het doorhemm’. Een week later wonnen we van Rotterdam en staan we nu zomaar voor de play-offs. Wie die tussenronde, of beter gezegd, de eerste ronde bedacht heeft, zal zelf niet verwacht hebben hoog te eindigen op de ranglijst want de hooggeplaatste teams kennen geen voordeel. Daar ga je dus al. Het hele seizoen je de pestpokken werken maar we hadden net zo goed zesdes kunnen worden. Het thuisvoordeel gaat wel in werking in de halve finale maar zo ver zijn we nog lang niet. Eerst moeten we knallen tegen Magixx zonder Ross en tegen Zwolle zonder Rodgers. (Rodgers?.. Ik hoor jullie al denken)

Ondertussen zijn de namen bekend gemaakt van de toppers uit de competitie. Boxley is uitgeroepen tot MVP en laten we eerlijk zijn, die keuze is wel te begrijpen. Die man kan alleen een wedstrijd beslissen en aangezien het niveau in Nederland niet hoger is dan dat het is, is hij de terecht MVP. Alle andere prijzen zijn jullie ongetwijfeld al bekend. Wesby zit bij de All Star five en ook die keuze is de juiste. Thomas mag zichzelf een schouderklopje geven als MVP onder 23 en daarmee kunnen we wel stellen dat hij één van de spelers in Groningen is die zichzelf sterk heeft verbeterd.  Als coach van het jaar is Toon uitgeroepen en daar gaat het dus helemaal mis. Overigens, diverse mensen uit de DBL en daarnaast een handje vol mediavertegenwoordigers hebben deze namen vastgesteld. Ik weet trouwens zeker dat het geen unanieme beslissing was want in de wandelgangen klonk de naam van Hakim zeer regelmatig. En waarom gaat het hier mis? Omdat de coach van het jaar nu pas moet gaan bewijzen wat hij waard is. Het hele seizoen is de druk en de spanning redelijk te controleren maar vanaf nu onderscheiden de kerels zich van de jongetjes. Die prijs moet je dus pas uitreiken aan het einde van de play-offs als je als coach met je kletsnatte colbert op één of andere Markt staat met een beker in je handen. Zo denk ik er over maar ach…

Ondertussen ben ik me wel wat zorgen gaan maken over hoe het allemaal verloopt in onze Groningse speelhal. En dan heb ik het niet over de mascotte, de DJ, de cheerleaders of het spelniveau, maar over de stilte die er heerst als we niet door anderen vermaakt worden. Ik dacht zaterdag werkelijk dat het optreden van K3 in de andere hal door ziekte niet was doorgegaan en dat het publiek als troost naar de middenhal was geleid. Ondanks mijn respectabele leeftijd mis ik het helse kabaal, de enorme ontladingen en die geweldige sfeer die we zo vaak in Groningen hebben gezien. Heb ik iets gemist? Zitten er verdovende middelen in de drankjes? Of worden we allemaal gewoon ouder? Ik hoop dat jullie een antwoord hierop paraat hebben.

Vrinden, het gaat beginnen, de play-offs staan voor de deur maar ik voel het nog niet. De komende week zal het hopelijk wel gaan gebeuren want de tijd begint enigszins te dringen. Hebben jullie al rijen gezien voor Plaza om een kaartje te bemachtigen? Ik nog niet maar ik kan natuurlijk iets hebben gemist.

Tot slot: Vike, de pillen heb ik voor je geregeld. En Bike, heb je dat nummer van die buikdanseres nog?

 

Een vrolijke groet, Nike.

050412: Oplossing nabij

Makkers,

Enerzijds, anderzijds. Dat maakt een betoog nooit zo sterk. Het is meestal beter om een Mening te hebben en die als Universele Waarheid te poneren. Maar (daar heb je het al) aangezien ik een genuanceerd persoon ben ga ik nu toch uitleggen waarom ik het “niks” gevoel goed begrijp maar er toch niet in meega.

Want het is me wel wat, zoveel tijd zonder vermaakt te worden door de acteurs op de geelbruine mat. (Jammer hè, dat die ijzeren beeldspraken uit het voetbal bij ons niet opgaan, maar dat terzijde.) En ik kan me best voorstellen dat je daardoor als het ware een beetje inzakt en denkt: “Het zal allemaal wel. Geluk ermee.” Daar is trouwens een woord voor. Apathie. En ook ik, als jongste der kenners – zowel fysiek als geestelijk, overigens – heb me daartoe bijna laten verleiden. Bijna. Want de oplossing is errug nabij.

Ten eerste kunt u, lieve lezers, natuurlijk allemaal (allemaal!) naar Den Bosch en Wijchen afreizen teneinde uw favorieten naar de overwinning te schreeuwen.
Bovendien is er een tweede oplossing en die is veel nabijer. Die heet al zeventien jaar HNBT. Daar speelt o.a. GasTerra Flames U20 en bijvoorbeeld Nederland U18. Of Engeland U18 onder leiding van de vermaarde Steve Bucknall. En wat te denken van Macedonië U20? Vier dagen lang (6-9 april) kun je in sporthal Vinkhuizen terecht voor het allerbeste basketbal en de topspelers van morgen, dus wat is eigenlijk het probleem, beste Vike?

Dan behandelen we natuurlijk ook nog even het bestuursgedoe. Nike, jij wist meer, zei je, maar of het betrekking had op die vreemde afloop van de Zoektocht Naar Bestuursleden is me niet helder geworden. Wat me vanaf het begin eigenlijk al wel bekroop, is het gevoel dat dit gevalletje niet goed is aangepakt. Het zit namelijk zo. Als het goed is, zitten bestuursleden er voor heeeeeele lange tijd en voor een schouderklopje als beloning. Dat moet, want aan een vierjaarsbeleid en “mannetjes” hebben we niks. Kijk maar naar de politiek. Je zoekt dus mensen met visie, met een actief en groot netwerk, die wars zijn van persoonsverheerlijking en die zelf geen enkel belang hebben behalve dat van basketbal in het algemeen en GasTerra Flames in het bijzonder.

Wanneer je dan kandidaten gaat oproepen zichzelf te melden loop je de kans op minkukels, fanaten, zogenaamde kenners en vooral mensen met het Florence Nightingale-syndroom (“ik ben onmisbaar en ik kan/wil helpen en heb zulke geweldige ideeën waar iedereen op zit te wachten”). Zonder daarbij overigens te willen wijzen op de personen die zich gekandideerd hebben, want ik heb werkelijk geen flauw idee wie dat waren en gezien de afloop wil ik dat ook liever niet weten. Nee, iemand die écht geschikt is bereik je alleen door hem of haar te vragen. En dan zal die persoon waarschijnlijk ook nog in eerste instantie nee zeggen. Ben ik even blij dat ik me heb weten te beheersen toen ze me niet vroegen...

030412: Niks

Broeders,

Nou, je hebt me behoorlijk in de voorjaarstemming gebracht Nike, met die foto van je laatste blog. Helaas is het weer inmiddels omgeslagen en verkeer ik in een herfstdepressie, anders kan ik het niet noemen. Of de depressie te wijten is aan het koude weer of aan het feit dat we al wekenlang geen basketbal hebben mogen aanschouwen is dan de vraag nog. Normaal gesproken heb ik rond deze periode al behoorlijk last van de play-off koorts maar dit jaar is daarvan geen enkele sprake. We staan bovenaan de ranglijst, de play-offs gaan al bijna beginnen en ik merk er niks van. Niks verhoogde hartslag, niks nachten vol dromen van een kampioenschap, niks de Grote Markt alvast verkennen voor een mooi plaatsje, niks tien keer per dag het internet afstruinen voor de laatste basketbalnieuwtjes, helemaal niks van dat alles. Wat is er aan de hand dit jaar? We kabbelen rustig naar het einde van het seizoen, zonder enige vorm van opwinding. Basketbal lééft in Groningen zeggen ze. Nou, ik merk d'r niks van.

Zijn jullie nog naar de bekerfinale in Almere geweest? Ik kon het echt niet opbrengen. Daar hadden wij toch moeten staan? Weert werd in de halve finale in de pan gehakt door Nijmegen (of Wijchen of waar ze ook vandaan komen) dat op zijn beurt eigenlijk geen enkele kans had in de finale tegen Leiden. Aan de tv beelden te zien heb ik overigens niks gemist want de wedstrijd was niet van een erg hoog niveau. Wat overigens des te meer zegt over het feit dat wij er ons niet eens voor gekwalificeerd hebben, zo eerlijk moet ik dan ook weer zijn.

Dan zijn we nog steeds niet uit de soap rond de bestuursperikelen. Wijze mannen (en een vrouw) komen en gaan, opdrachten worden gegeven en weer teruggegeven en demissionaire bestuursleden zijn opeens weer een beetje minder demissionair. Eerlijk gezegd snap ik er niks meer van. Misschien hadden ze de opdracht gewoon aan ons moeten geven Ikes, wij waren er toch wel uitgekomen? Ik voel me sowieso behoorlijk in m'n hemd gezet dat er niemand aan ons heeft gedacht toen ze op zoek waren naar wijze mannen (en een vrouw). Goed, we zijn inmiddels een beetje op leeftijd maar daar is toch niks mis mee? Enfin, we blijven maar aan de zijlijn staan, misschien maar beter ook.

Komend weekend mag ons kluppie eindelijk weer aan de bak. Twee mooie wedstrijden waarvan die van aanstaande zaterdag in en tegen Den Bosch wel eens bepalend kan zijn voor de eindstand. Goh, het begint opeens toch weer wat te kriebelen, ik denk dat ik net als Gerritje maar weer eens naar Den Bosch toe ga. Jullie toch ook? Want alleen vind ik d'r niks an.


Vike.


PS. Gisteren wonnen de Phoenix Suns van de New Orleans Hornets. Suns zijn nog steeds (een beetje) in de race voor een play-off plaatsje. Spannend hoor! Steve Nash? Speelde weer een bepalende rol en gaf 14 assists. Niks nieuws dus.