280912: eRPee forever

Hoe vereerd ik mij een tijdje geleden ook voelde toen ik werd uitgenodigd af en toe een bijdrage te leveren op dit blog, ik voelde mij toch een beetje bezwaard. We kennen in onze rijke Donar-schrijf-historie namelijk een illustere voorganger. Een jaar of 15 geleden schreef hij in het programmaboekje van Donar: eRPee. Het mooie van deze figuur was dat hij ons een inkijk gaf in het persoonlijke leven, ja zelfs de zielenroerselen van de gemiddelde supporter onder de passende titel:”van de zijkant”.

Zo konden wij leren over vrouw en kinderen, de hond, de activiteiten in het dorp en wat zo’n supporter al niet meemaakt. Nu zijn wij “kenners” ook supporters. Misschien iets minder gemiddeld dan eRPee, want daar ben je kenner voor, maar toch. Ook wíj geven u als lezer een inkijkje in ons nog-best-wel-drukke persoonlijke leven. Ik moest aan hem denken omdat ook hij inmiddels op leeftijd is. Aangezien ik hem persoonlijk vrij goed ken, heb ik hem maar eens gepolst of hij het nog steeds leuk vindt om naar basketbal te kijken en af en toe eens verslag te doen van zijn leven langs de zijkant.

Een doodse (in dit geval bijna dodelijke) stilte viel mij ten deel. Ik wist wel dat hij uitstapjes heeft gemaakt naar de dierenwereld (paarden, honden, recentelijk zelfs koeien, geiten en konijnen), maar dat zijn interesse zo erg gezakt was, kon ik niet bevroeden. Bij mijn laatste bezoekje bleek zelfs de basket van de garagemuur te zijn verwijderd. Ik was geschokt. Ik dacht altijd dat het basketbalvirus zoiets was als koortslip: je kunt het wel onderdrukken, maar het piept altijd weer op. Niet dus.

U zult het derhalve moeten doen met deze drie wijze heren en hun voorkeuren. Dat betekent sjoelen, koersballen en de parenclub voor ouderen. À propos koersbal: u dacht zeker dat ik tegenwoordig geheel ben overgestapt op pétanque? Niets is minder waar. Ik ben n.l. nogal actief in diverse balsporten, dit in tegenstelling tot vriend Nike, die, zo begreep ik, zijn ballen al helemaal niet meer gebruikt. Nou Nike, “use it or lose it”, dat kan ik je wel vertellen!

En nu het het daar toch over hebben, Vike: het viel me op dat jij in de voorgaande blog steeds het woord sex gebruikt. By the way, erover praten is niet hetzelfde als de daad zelf, Vike. Maar waarom viel me dit op: omdat iedereen tegenwoordig seks schrijft. Jij dus niet, hetgeen betekent dat jij van de oude stempel bent (kan kloppen in jouw geval) óf dat je toch weer snuggerder bent dan dat je eruit ziet en hoger in de Engelstalige zoekresultaten wilt komen. En dat kan maar één ding betekenen: we gaan Internationaal! Ik heb al even nagedacht over een naam voor onze blog. Is “basketballconnaisseurs” iets?

Collegae, ik hoop toch wel dat het publiek morgen massaal aantreedt op de Open Dag. Al was het maar om de rollatorrace die ik glansrijk ga winnen. We mogen dan gisteren bij den Belg verloren hebben, het team verdient een grote opkomst, want het gaat onze harten stelen, daar ben ik zeker van. Een eventueel kampioenschap is geen direct doel meer voor onze coach, zo hoorde ik. En dat is misschien wel even goed, want kampioenschappen zijn zóó 2010!

Bike

PS Hebben jullie je in Assen ook vermaakt? Vooral de verloting was weer een daverend succes. Ik heb zelf een schoffel gewonnen. Dat kan geen toeval zijn. Ook aardbeien van Krops hebben een schoffel nodig.
PS2 Wat was Nikki onopvallend hè? Ik miste gewoon zijn gekke acties. Gelukkig hebben wij mannen als Boykin en Kingma. Gebeurt er tenminste wat!
PS3 Zoek maar es op Google afbeeldingen "basketballconnaisseurs"...