130912:Overlopers

Wat spannend he, die verkiezingen! Vooral wanneer je, zoals wij, zelf deelneemt. O, u heeft daar niets van gemerkt? Nou, wij hadden het vermetele plan opgevat om als Kenners zelf maar eens onze verantwoordelijkheid te nemen en hebben daartoe de Partij voor de Kenners opgericht. Het belangrijkste agendapunt van de partij: meer basketbal. Punt. In het begin liep de voorbereiding op rolletjes. De ene na de andere coryfee meldde zich aan en zo hadden we kort voor de 12e september niet alleen een mooi programma, maar ook aansprekende mensen. We weten inmiddels hoe het is afgelopen: vermorzeld tussen het geweld van PvdA en VVD haalden we geen enkele zetel. En wat doe je dan?

Als de nood hoog is, is de redding nabij (hoewel dit spreekwoord enkele drenkelingen van de Titanic waarschijnlijk iets minder aangesproken heeft. Ik kan me zo voorstellen dat je je allerlaatste krachten gebruikt om diegene die naast je in het water ligt en zoiets roept, een flinke dreun op z’n kop te geven). En dus gaan wij als Kenners overstappen. Overlopen, zo u wilt. Naar 50plus, uiteraard, want zoals vrijwel iedere Nederlander stemmen ook wij op onze eigen portemonnee. Hoorde ik daar iemand zeggen dat dat getuigt van weinig PvdK-hart? Hmmm. Dat doet ons toch wel denken aan een akkefietje uit de basketbalwereld, namelijk het overlopen van Matt Bauscher naar Eiffeltowers Den Bosch. Althans, zo wordt het door sommigen ervaren. Onder anderen die jongen met z’n bril die altijd zo hard schreeuwt, hoe heet ie ook alweer?

Hier snappen wij Kenners helemaal niets van. Misschien is het de leeftijd, waardoor je wijzer en/of milder wordt, maar ik denk van niet. Toen ik vroeger nog op de Nederlandse Middenstands Bank werkte, waren ze ook niet blij dat ik overstapte naar de Raiffeisenbank. Het zal in 1964 of daaromtrent geweest zijn en dat waren andere tijden, mind you! Maar werd ik ervan beschuldigd geen NMB-hart te hebben? Nee, natuurlijk niet. Ik werd hartelijk gefeliciteerd want men zag in dat een mens af en toe verandering wil om niet helemaal vast te roesten. En zo is het met basketballers ook. Clubtrouw? Dat is een woord uit de jaren zeventig en dan nog. Wij gunnen Matt het allerbeste en het zal me werkelijk worst zijn of Eiffel kampioen wordt met of zonder hem.

Oeps. Dat flapte er zo maar uit. Heeft u dat ook wel eens, van die überspontane opmerkingen, waarvan je eigenlijk onmiddelijk spijt hebt? Nou, ik had dat eens toen ik iets te aardigs zei over Jantina in het bijzijn van Petronella. Dat heb ik geweten! Wat ik precies zei weet ik niet meer (waarschijnlijk verdrongen), maar ik kreeg me toch de wind van voren! Dat was dan ook het begin van wat ik nu de “argwanende periode” pleeg te noemen. En dat is niet fijn, kan ik u zeggen, want het getuigt van wantrouwen. En als er één ding is waar je niet beter van gaat functioneren, dan is het dat. Dat geldt voor u, voor mij en zeker ook voor de spelers van GasTerra Flames. Daarom is het zo fijn te weten dat er binnen team en staf veel onderling vertrouwen heerst. We mogen dan geen Steve Nash of Shaquille O’Neal is ons team hebben, als TEAM gaan ze het heel goed doen. Let op!

Back on subject: de grote vraag is: worden we kampioen? We kunnen daar ja of nee op antwoorden, maar we kunnen ook kijken naar wat kampioenen maakt: altijd en overal je uiterste best doen en zien wat eruit komt. Als speler heb je het makkelijk en moeilijk tegelijk. Je best doen is niet eenvoudig. Je hebt wel es niet zoveel zin, slecht geslapen of laag gescoord op je computergame gisternacht. Maar het is ook makkelijk. Want je hoeft nooit méér te doen dan je best. Als de technische staf niet de juiste spelers bij elkaar gezocht heeft kun je daar niks mee, behalve je best doen om je aan te passen. Als er geen geld meer is en er spelers ontslagen moeten worden, is dat niet jouw verantwoordelijkheid. En als je team gewoon niet sterk genoeg is voor een kampioenschap, dan is dat maar zo. En het mooie is: het publiek ziet en accepteert dat. Wat wil je als speler nog meer?

Zeg Nike, ik hoor in de wandelgangen dat niet de financien, maar de tijd jou ontbreekt om een relatie aan te knopen die, laten we zeggen, wat langer duurt dan een half uurtje. Dat is ook lullig (excusez te mot)! Ik heb met je te doen. Hoe is het trouwens met de Micra? Ik zie je de laatste tijd steeds op de Zündapp...

Vike, het wordt nu wel eens weer tijd om je te richten op zaken die er toe doen (lees:Basketbal). Leuk hoor, al dat gezeil en gekampeer, maar spoel nou die algen maar es van je af en ga eens een training bezoeken of zo. Straks ben je nog Kenner-af... en bovendien sprak ik de bandleider en die zei dat ze al op zoek zijn naar een nieuwe tamboer-maitre. Dat kun je toch niet laten gebeuren?!

Met licht katerige groet,
Bike

PS De laatste tijd weinig van Gike gehoord. Zou die wel in de Tweede Kamer gekozen zijn? Ik zei nog tegen Mark: zet em nou niet te hoog, daar krijgt ie kapsones van!