280912: eRPee forever

Hoe vereerd ik mij een tijdje geleden ook voelde toen ik werd uitgenodigd af en toe een bijdrage te leveren op dit blog, ik voelde mij toch een beetje bezwaard. We kennen in onze rijke Donar-schrijf-historie namelijk een illustere voorganger. Een jaar of 15 geleden schreef hij in het programmaboekje van Donar: eRPee. Het mooie van deze figuur was dat hij ons een inkijk gaf in het persoonlijke leven, ja zelfs de zielenroerselen van de gemiddelde supporter onder de passende titel:”van de zijkant”.

Zo konden wij leren over vrouw en kinderen, de hond, de activiteiten in het dorp en wat zo’n supporter al niet meemaakt. Nu zijn wij “kenners” ook supporters. Misschien iets minder gemiddeld dan eRPee, want daar ben je kenner voor, maar toch. Ook wíj geven u als lezer een inkijkje in ons nog-best-wel-drukke persoonlijke leven. Ik moest aan hem denken omdat ook hij inmiddels op leeftijd is. Aangezien ik hem persoonlijk vrij goed ken, heb ik hem maar eens gepolst of hij het nog steeds leuk vindt om naar basketbal te kijken en af en toe eens verslag te doen van zijn leven langs de zijkant.

Een doodse (in dit geval bijna dodelijke) stilte viel mij ten deel. Ik wist wel dat hij uitstapjes heeft gemaakt naar de dierenwereld (paarden, honden, recentelijk zelfs koeien, geiten en konijnen), maar dat zijn interesse zo erg gezakt was, kon ik niet bevroeden. Bij mijn laatste bezoekje bleek zelfs de basket van de garagemuur te zijn verwijderd. Ik was geschokt. Ik dacht altijd dat het basketbalvirus zoiets was als koortslip: je kunt het wel onderdrukken, maar het piept altijd weer op. Niet dus.

U zult het derhalve moeten doen met deze drie wijze heren en hun voorkeuren. Dat betekent sjoelen, koersballen en de parenclub voor ouderen. À propos koersbal: u dacht zeker dat ik tegenwoordig geheel ben overgestapt op pétanque? Niets is minder waar. Ik ben n.l. nogal actief in diverse balsporten, dit in tegenstelling tot vriend Nike, die, zo begreep ik, zijn ballen al helemaal niet meer gebruikt. Nou Nike, “use it or lose it”, dat kan ik je wel vertellen!

En nu het het daar toch over hebben, Vike: het viel me op dat jij in de voorgaande blog steeds het woord sex gebruikt. By the way, erover praten is niet hetzelfde als de daad zelf, Vike. Maar waarom viel me dit op: omdat iedereen tegenwoordig seks schrijft. Jij dus niet, hetgeen betekent dat jij van de oude stempel bent (kan kloppen in jouw geval) óf dat je toch weer snuggerder bent dan dat je eruit ziet en hoger in de Engelstalige zoekresultaten wilt komen. En dat kan maar één ding betekenen: we gaan Internationaal! Ik heb al even nagedacht over een naam voor onze blog. Is “basketballconnaisseurs” iets?

Collegae, ik hoop toch wel dat het publiek morgen massaal aantreedt op de Open Dag. Al was het maar om de rollatorrace die ik glansrijk ga winnen. We mogen dan gisteren bij den Belg verloren hebben, het team verdient een grote opkomst, want het gaat onze harten stelen, daar ben ik zeker van. Een eventueel kampioenschap is geen direct doel meer voor onze coach, zo hoorde ik. En dat is misschien wel even goed, want kampioenschappen zijn zóó 2010!

Bike

PS Hebben jullie je in Assen ook vermaakt? Vooral de verloting was weer een daverend succes. Ik heb zelf een schoffel gewonnen. Dat kan geen toeval zijn. Ook aardbeien van Krops hebben een schoffel nodig.
PS2 Wat was Nikki onopvallend hè? Ik miste gewoon zijn gekke acties. Gelukkig hebben wij mannen als Boykin en Kingma. Gebeurt er tenminste wat!
PS3 Zoek maar es op Google afbeeldingen "basketballconnaisseurs"...

240912: Een bruggetje naar sex, onzin en aardbeien.

Broeders,

Tja, het was even slikken, de Partij voor de Kenners heeft het niet gered deze verkiezingen. Toch mogen we er trots op zijn dat, dankzij onze lijstverbinding, de 50+ partij in de 2e Kamer is gekomen. Wel vreemd dat Henk Krol in geen enkel interview een dankwoord aan ons adres heeft uitgesproken. Zo zie je maar weer, het is goed dat we tijdig uit de politiek zijn gestapt, de Kenners zijn gewoon te eerlijk voor dit soort spelletjes en kunnen zich beter weer gaan bezighouden met dat spel waar ze wél veel verstand van hebben.

Michael 'over my dead body' Kingma

Bovenstaand bruggetje brengt me dan op de oefenwedstrijd tegen Zwolle, afgelopen zaterdag. Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was. Niet door Jessey Voorn, want dat die jongen goed kan schieten wisten we al lang en dat hij aan de vooravond staat van wat wel eens een heel mooi seizoen kan gaan worden ook. Ook niet door Jason Dourisseau die de (prima!) pointguard Josh Margette van Zwolle het laatste kwart aan de ketting legde. JeeDie kan verdedigen als geen ander, waarschijnlijk is Josh die nacht nog enkele malen badend in het zweet wakker geschrokken. Ook niet van de oogstrelende passes van Maurice 'Nash' Miller. Guards zoals hij, jullie weten het, daar heb ik een enorm zwak voor. Voor een goeie assist mag je mij altijd wakker maken. Nee, de speler die mij verraste was Michael 'Wooky' Kingma. We hebben voorafgaand aan dit seizoen regelmatig discussies gehad over de al dan niet verstandige beslissing om Kingma aan te trekken en, eerlijk is eerlijk, ik behoorde steeds tot het kamp van de tegenstanders. Waarschijnlijk ben jij toch net een wat grotere Kenner dan ik Nike, want jij was steeds positief gestemd over Kingma. Dit valt me niet gemakkelijk maar ik moet het zeggen: waarschijnlijk heb je gelijk gehad. Is Kingma dan zo'n technisch begaafde speler? Euh, nee. Heeft ie dan zo'n bereconditie? Zeker niet, na 5 minuten spelen is z'n hoofd zo rood geworden dat hij op een aardbei met blond haar lijkt (over aardbeien overigens later meer). Nee, wat mij zo aan Kingma bevalt is z'n werklust en z'n 'over my dead body' mentaliteit. Wee diegene die een reboundje van Michael wenst af te snoepen, hij zal wensen dat hij nooit was gaan basketballen want Kingma stort zich met ware doodsverachting op de bal. Iemand met zo'n werkethiek mag van mij heel wat steekjes laten vallen, deze jongen gaat het goed doen in Groningen, let maar op.


Sponsored by Krops

Ik had nog wat spelregeltechnische zaken met jullie willen doornemen maar de recente gebeurtenissen in Haren dwingen mij om daar met voorrang aandacht aan te schenken. Wat een leuk feestje had moeten worden liep uit op een regelrechte relpartij in het dorp waar ooit (lang, lang geleden) nog eens mijn wieg heeft gestaan. Terwijl ik luiers volpoepte en vrolijk en onbezorgd de wereld inkeek had ik er geen idee van dat het mooie rustieke Haren nog eens het strijdtoneel van raddraaiers en ME'ers zou worden. Schande, iets anders kan ik er niet van maken. Schande ook aan de Harense bestuurders die het aan hebben zien komen en het desondanks hebben laten gebeuren. Maar vooral schande aan dat kleine groepje hersenloze tuig dat met geen ander doel naar Haren was gekomen om er een enorme rotzooi van te schoppen. Stuk voor stuk aan de schandpaal en ze door de Harense burgerij laten bekogelen met rotte aardbeien. Dat zal ze leren.

Ha, alweer een bruggetje. Ik weet niet of het jullie is opgevallen, maar er is iets bijzonders aan de hand. In de oefenwedstrijd tegen Veendam was het voor de eerste keer te horen. Praktisch iedere score werd opgedragen aan de één of andere aardbeienboer, een lokale sponsor die flink wat geld had gedoneerd om zijn naam zo veel mogelijk door de (overigens uit-ste-ken-de) speaker te laten roepen. Wat schetst mijn verbazing echter toen ik dezelfde naam ook in Assen weer veelvuldig hoorde. "Aardbeien van Krops, die moet je hebben!", zo brulde de (overigens kwalitatief veel mindere) speaker van de dag bijna schuimbekkend in zijn microfoon. Natuurlijk, sport en commercie gaan al jaren samen maar was dit nu echt nodig? Tijd dus voor een vergelijkend warenonderzoekje. De afgelopen dagen heb ik diverse aardbeien mogen testen en, ik mag ter plekke knap worden als het niet waar is, die Krops heeft inderdaad verdraaid lekkere aardbeien! 

Koopt allen aardbeien van Krops! (please!)

Een telefoontje was zo gepleegd en zo is Krops vanaf vandaag ook hoofdsponsor van de Kenners geworden. Jullie kunnen dus een aantrekkelijke financiele bijdrage tegemoet zien, het enige wat de sponsor van ons vraagt is om onze auto's in aardbeienrood te laten spuiten en wat reclameteksten erop te laten zetten. Lijkt me niet zo'n probleem. Sex ook niet trouwens.



echt waar!

Die allerlaatste zin slaat nergens op, maar ik had weer een bruggetje nodig. Naar sex dus. Nu weet ik wel dat jullie niet zoveel met sex hebben. Bike doet het al jaren niet meer, Nike wil wel maar kan niet en wat mij betreft is het allemaal veel te veel gedoe. Toch moet ik het woord sex diverse keren noemen in deze blog, want sex sells, zo heb ik mij laten vertellen door de media-adviseur van onze sponsor. Je zult zien dat we veel beter gelezen worden wanneer we vaak het woord sex gebuiken en ook onze sponsor (Koopt allen aardbeien van Krops!) is daarmee gediend. Als Krops blij is zijn wij blij en daar gaat het tenslotte om. In ieder geval staat er nu voldoende sex in deze tekst om de Googleranking van onze blog flink te doen stijgen.
Graag gedaan.

Bruggenloos dan maar naar het laatste onderwerp van vandaag. Ik weet het, veel onzin hierboven maar de gebeurtenissen in Haren zitten me nog niet in de koude kleren en na zoveel negativisme is het altijd goed om weer eens wat te relativeren. Toch wil ik nog serieus eindigen en dat is omdat we onlangs hebben moeten meemaken dat de site donarbasketbal.nl ter ziele is gegaan. En dat vind deze Kenner, eerlijk waar, echt doodzonde. Als er één website is geweest waar iedere Donar liefhebber zijn hart kon ophalen aan alles wat ook maar iets met deze club te maken had, dan was het wel de site van Eric Boorsma. Ik weet het, ik ben zelf erg kritisch geweest, maar dat was altijd vanwege het gastenboek en in het bijzonder de malloten (ook daar zijn ze) die daar aanwezig waren. Het gastenboek heb ik vaarwel gezegd maar de site ben ik blijven bezoeken. Jammer dat het voorbij is en mijn welgemeende dank aan Eric voor alle tijd die hij erin gestopt heeft. Hulde Eric en dank, veel dank.


Zaterdag open dag. Nu heb ik een idee. Op Wimbledon is het al jaren traditie om bakjes aardbeien met slagroom ter verkopen tegen waanzinnige prijzen. Dan denk ik: "wat op Wimbledon kan moet toch ook in de Martiniplaza kunnen?"  Ik heb binnenkort een andere auto nodig, vandaar.

Vike.



PS. Miller, de Nash van Groningen. Ik heb d'r verdomd veel zin in dit seizoen.
PS2. Deze blog werd u aangeboden door Krops aardbeien. Oh, wat zijn die lekker!

130912:Overlopers

Wat spannend he, die verkiezingen! Vooral wanneer je, zoals wij, zelf deelneemt. O, u heeft daar niets van gemerkt? Nou, wij hadden het vermetele plan opgevat om als Kenners zelf maar eens onze verantwoordelijkheid te nemen en hebben daartoe de Partij voor de Kenners opgericht. Het belangrijkste agendapunt van de partij: meer basketbal. Punt. In het begin liep de voorbereiding op rolletjes. De ene na de andere coryfee meldde zich aan en zo hadden we kort voor de 12e september niet alleen een mooi programma, maar ook aansprekende mensen. We weten inmiddels hoe het is afgelopen: vermorzeld tussen het geweld van PvdA en VVD haalden we geen enkele zetel. En wat doe je dan?

Als de nood hoog is, is de redding nabij (hoewel dit spreekwoord enkele drenkelingen van de Titanic waarschijnlijk iets minder aangesproken heeft. Ik kan me zo voorstellen dat je je allerlaatste krachten gebruikt om diegene die naast je in het water ligt en zoiets roept, een flinke dreun op z’n kop te geven). En dus gaan wij als Kenners overstappen. Overlopen, zo u wilt. Naar 50plus, uiteraard, want zoals vrijwel iedere Nederlander stemmen ook wij op onze eigen portemonnee. Hoorde ik daar iemand zeggen dat dat getuigt van weinig PvdK-hart? Hmmm. Dat doet ons toch wel denken aan een akkefietje uit de basketbalwereld, namelijk het overlopen van Matt Bauscher naar Eiffeltowers Den Bosch. Althans, zo wordt het door sommigen ervaren. Onder anderen die jongen met z’n bril die altijd zo hard schreeuwt, hoe heet ie ook alweer?

Hier snappen wij Kenners helemaal niets van. Misschien is het de leeftijd, waardoor je wijzer en/of milder wordt, maar ik denk van niet. Toen ik vroeger nog op de Nederlandse Middenstands Bank werkte, waren ze ook niet blij dat ik overstapte naar de Raiffeisenbank. Het zal in 1964 of daaromtrent geweest zijn en dat waren andere tijden, mind you! Maar werd ik ervan beschuldigd geen NMB-hart te hebben? Nee, natuurlijk niet. Ik werd hartelijk gefeliciteerd want men zag in dat een mens af en toe verandering wil om niet helemaal vast te roesten. En zo is het met basketballers ook. Clubtrouw? Dat is een woord uit de jaren zeventig en dan nog. Wij gunnen Matt het allerbeste en het zal me werkelijk worst zijn of Eiffel kampioen wordt met of zonder hem.

Oeps. Dat flapte er zo maar uit. Heeft u dat ook wel eens, van die überspontane opmerkingen, waarvan je eigenlijk onmiddelijk spijt hebt? Nou, ik had dat eens toen ik iets te aardigs zei over Jantina in het bijzijn van Petronella. Dat heb ik geweten! Wat ik precies zei weet ik niet meer (waarschijnlijk verdrongen), maar ik kreeg me toch de wind van voren! Dat was dan ook het begin van wat ik nu de “argwanende periode” pleeg te noemen. En dat is niet fijn, kan ik u zeggen, want het getuigt van wantrouwen. En als er één ding is waar je niet beter van gaat functioneren, dan is het dat. Dat geldt voor u, voor mij en zeker ook voor de spelers van GasTerra Flames. Daarom is het zo fijn te weten dat er binnen team en staf veel onderling vertrouwen heerst. We mogen dan geen Steve Nash of Shaquille O’Neal is ons team hebben, als TEAM gaan ze het heel goed doen. Let op!

Back on subject: de grote vraag is: worden we kampioen? We kunnen daar ja of nee op antwoorden, maar we kunnen ook kijken naar wat kampioenen maakt: altijd en overal je uiterste best doen en zien wat eruit komt. Als speler heb je het makkelijk en moeilijk tegelijk. Je best doen is niet eenvoudig. Je hebt wel es niet zoveel zin, slecht geslapen of laag gescoord op je computergame gisternacht. Maar het is ook makkelijk. Want je hoeft nooit méér te doen dan je best. Als de technische staf niet de juiste spelers bij elkaar gezocht heeft kun je daar niks mee, behalve je best doen om je aan te passen. Als er geen geld meer is en er spelers ontslagen moeten worden, is dat niet jouw verantwoordelijkheid. En als je team gewoon niet sterk genoeg is voor een kampioenschap, dan is dat maar zo. En het mooie is: het publiek ziet en accepteert dat. Wat wil je als speler nog meer?

Zeg Nike, ik hoor in de wandelgangen dat niet de financien, maar de tijd jou ontbreekt om een relatie aan te knopen die, laten we zeggen, wat langer duurt dan een half uurtje. Dat is ook lullig (excusez te mot)! Ik heb met je te doen. Hoe is het trouwens met de Micra? Ik zie je de laatste tijd steeds op de Zündapp...

Vike, het wordt nu wel eens weer tijd om je te richten op zaken die er toe doen (lees:Basketbal). Leuk hoor, al dat gezeil en gekampeer, maar spoel nou die algen maar es van je af en ga eens een training bezoeken of zo. Straks ben je nog Kenner-af... en bovendien sprak ik de bandleider en die zei dat ze al op zoek zijn naar een nieuwe tamboer-maitre. Dat kun je toch niet laten gebeuren?!

Met licht katerige groet,
Bike

PS De laatste tijd weinig van Gike gehoord. Zou die wel in de Tweede Kamer gekozen zijn? Ik zei nog tegen Mark: zet em nou niet te hoog, daar krijgt ie kapsones van!