Waarde vriend,
We zijn alweer een dikke week verder en er is wel weer het één en ander gebeurd. Laat ik beginnen met het blessureleed wat mijn gisteren ter ore kwam. We zagen het al in de laatste wedstrijd tegen Nijmegen, Jason Dourisseau liep met een goed ingepakte knie, al aankomen. Onderzoek heeft uitgewezen dat er wel iets aan de hand is dus voorlopig zal deze, volgens Marco de beste verdediger van Nederland, even rust moeten houden. Vervelend maar niet verontrustend. Als hij zo een paar weken rust krijgt is hij straks weer helemaal tiptop tijdens het toetje van dit seizoen.
En dan die uitwedstrijd in Nijmegen. Voor het eerst in onze basketbalgeschiedenis hebben we naast elkander zittend de wedstrijd bekeken en ik moet zeggen, dat viel me niet tegen. Jouw vragen met betrekking tot de vele fluitsignalen vielen me wel degelijk op maar verder heb ik eigenlijk niet zoveel opvallends geconstateerd. Bovendien was de wedstrijd dermate spannend en boeiend dat ik me ook met name daar mee bezig heb gehouden. Het werd ook wel weer eens tijd dat we een wedstrijd een Nijmegen wisten te winnen. Gelukkig kan dat syndroom nu de prullenbak in en kunnen we ons zo langzamerhand gaan richten op het verloop van de bekerfinales en de Play-offs. Aanstaande zondag speelt de ploeg een wat mij betreft erg belangrijke wedstrijd in het land van Zoete Lieve Gerritje. Gisteren, donderdag dus, liep de Bossche ploeg tegen de zoveelste verliespartij aan tegen Leiden. Het rommelt daar in Den Bosch. Het publiek ruikt bloed, de Nederlandse spelers zijn vooral met zichzelf bezig en de Amerikanen, spelers en coaches, kijken reikhalzend uit naar het einde van het seizoen zodat ze weer naar huis mogen. Volgens de wandelgangen speelt daar achter de schermen van alles maar laat ik daar in deze brief maar verder geen aandacht aan besteden. Nou vooruit, een tipje van de sluier.. het blijkt zo te zijn dat de mogelijke nieuwe coach Erik Braal al gesprekken heeft gevoerd met een aantal spelers ter voorbereiding op het volgende seizoen. Lijkt me in deze fase van de competitie niet erg handig…
Zondag dus Den Bosch en dan het weekend van de Bekerfinale. 26 maart vertrekken we naar Almere om daar de halve finale te gaan kijken. Ik heb via internet reeds een toegangskaartje weten te scoren voor die wedstrijd. Dat viel nog niet mee kan ik je zeggen. Zoals je weet is mijn digitale kennis van het internet vergelijkbaar met een zak hooi dus het zal me niet verbazen als ik spontaan 10 kaartjes heb besteld. Of, nog erger, dat ik me per ongeluk wellicht een kaartje heb gekocht voor een concert van Manke Nelis, mocht die overigens nog in leven zijn is mij niet bekend. Hoe dan ook, vrijdag zal die wedstrijd worden gespeeld en de kans is groot dat ik er bij ben. Ben jij er ook? Of geef je op die vrijdag toch weer de voorkeur aan het traditionele bingospel.
Tot mijn ontsteltenis heb ik begrepen dat een eventuele huldiging aan het einde van het seizoen niet zal gaan plaatsvinden op de Grote Markt. Wist je dat al? Door de gemeentelijke bezuinigingen zijn er geen mogelijkheden om daar geld voor vrij te maken. Als alternatief zal er worden uitgeweken naar het strand op de Hoornse Plas. Ik vind het jammer dat het zo moet gaan maar ach, of we elkaar nu gaan feliciteren op de ster van de binnenstad of op het ongetwijfeld warme zand bij het meer, eigenlijk maakt het ook niks uit. Het doel en het resultaat blijven hetzelfde.
Adriaan sprak me afgelopen week trouwens nog aan met de vraag of ik het telefoonnummer wist van Stichting Correlatie. Ik hem maar niet gevraagd waarom hij dit nodig had maar het zal wel niet bedoeld zijn om te vragen naar stickers of gratis usb-sticks.. Toch jammer dat het zo moet lopen, ik had het hem zo gegund…
Zo, duty calls. We spreken elkaar. Groeten vanuit een zonovergoten Veendam. Nike
En inmiddels is het bekertoernooi geweest, met Leiden als triomfator. Dat heeft heel wat deining gegeven in het Groningse, want waren wij dan toch niet de favoriet. We zingen dus een Toontje lager, want tegen een zone kunnen onze jongens het niet. Sterker nog, er waren supporters die onze nederlaag in de halve finale toeschreven aan ons erbarmelijke schotpercentage. Maar is het niet zo: hoe lager dat percentage, hoe groter het aantal kansen op een offensive rebound? Met hard werken balletje van het bord grissen en er alsnog inproppen dus. Wijsheid achteraf, jammer. Het was toch wel de grootste kans op een prijs. Of komt het, met de woorden van een optimistische supporter, toch allemaal nog goed? Hoop doet leven, al geldt dat niet voor Manke Nelis. Die staat niet met één been in het graf, maar ligt er al zeventien (!) jaar in. Kortom, die speelt pas echt een Toontje lager...
BeantwoordenVerwijderenHmmm, uiteindelijk moet ie toch door het netje JanW! En qua rebounds (en trouwens ook steals en assists) waren we ruim de meerdere van Leiden. Ballen plukken is één ding maar je moet er dan wel iets nuttigs mee gaan doen. Enfin, gauw vergeten en op naar het kampioenschap!
BeantwoordenVerwijderen