dinsdag 15 april 2014

150414: Pannenkoeken met spek

 "Goed eten hoor jongen!", zei mijn moeder heel vroeger wanneer wij met de Christelijke Jongemannen Vereniging op kamp gingen. Het mag dan een jaartje of zeventig geleden zijn, ik herinner het mij als de dag van gisteren.
Gezellig bij het kampvuur

Met een mannetje of vijftig gingen wij dan, met plunjezak en korte broek, onder de nauwelijks bezielende leiding van een stel opgeschoten jongens die het puberstadium ternauwernood ontgroeid waren, met de bus of op de fiets naar een of ander bedenkelijk vakantieoord. Aldaar aangekomen probeerden wij dan met noeste ijver onder het toezicht van de "leiders" uit te komen om vervolgens onze eigen weg te kunnen gaan.
Is ook waar

Op een of andere manier kwam die weg vaak langs woest aantrekkelijke vrouwen te liggen. Nou ja, vrouwen, het zullen meisjes geweest zijn die nog maar een paar jaar ouder waren dan wijzelf. Hoe dan ook, wij hadden op een of andere manier een nogal amechtig hijgerige belangstelling voor het andere geslacht en veel minder voor de goede raad van onze ouders. Heel gek.

Dat geweldig gezonde eten bestond opvallend vaak uit pannenkoeken. Met appel, stroop, suiker of spek. Die dingen waren namelijk zelfs voor culinaire klunzen als wij goed te bereiden. Dat wil zeggen: na een stuk of acht mislukte exemplaren kreeg je de vlamhoogte, warmte van de pan, dikte van het beslag en hoeveelheid in de pan op een dusdanig stabiel niveau dat er iets eetbaars uit kwam. Des te opvallender dat een aantal veel oudere Bekende Groningers onlangs werd gesignaleerd in een bekende supermarkt te Groningen om inkopen te doen voor, jawel, pannenkoeken.

Pancakes
Who cares, zullen jullie zeggen. Nou, wanneer ik mededeel dat het hier een aantal spelers van ons eigen GasTerra Flames betrof op de ochtend voor de Bekerfinale, dan denken jullie daar inmiddels anders over.
Ikzelf ging daardoor in een licht bedrukte stemming naar Zwolle. Dat komt doordat ik ten eerste dacht: die dingen liggen zwaar op de maag, dus dat wordt helemaal niks. En wanneer ik de namen zou noemen dan zouden jullie mijn analyse volmondig beamen. En ten tweede - veel erger - tonen deze spelers hiermee aan op het culinaire niveau van een dertienjarige puber van zeventig jaar geleden te functioneren.

Emmer kip
Nou weet ik wel dat je niet te veel moet verwachten. Het favoriete eten van de gemiddelde basketballer is immers al jaren stabiel: Kip. En daarmee wordt niet een of andere overschotel met allerlei verse ingrediënten waaronder kip bedoeld. Zelfs niet een kipsalade. Nee, men bedoelt hiermee een ordinair grote emmer overdreven gekruide kippenpoten van een bedenkelijk uitziende Amerikaanse besikte heer.

Maar zie: we zijn een gewonnen bekerfinale en een mooie overwinning tegen Den Helder verder en verdomd, die basketballers leven allemaal nog. Sterker nog, ze zien er eigenlijk best redelijk gezond uit - zelfs diegenen die zich niet door moeder, vrouw of vriendin laten vertroetelen, bourgondisch gezien. Je zou er spontaan optimistisch van worden. Dat gaat echter niet, want dat zijn wij Kenners van nature al.

Feest 1
Foto Gerrie van der Boom
Dat komt natuurlijk ook doordat wij goed geïnformeerd zijn en daardoor eerder dan vele anderen weten welk goede nieuws ons te wachten staat. Wij delen die kennis uiteraard graag met onze lezers. Zo kennen wij reeds de uitslag van de play-offs en tevens de datum van het feest op de Grote Markt. Ook weten wij reeds de naam van de nieuwe hoofdsponsor, met welke Donar een langdurige en zeer succesvolle verbintenis zal aangaan. Aangezien het hier een beursgenoteerde onderneming betreft kunnen we hier niet over uitweiden. De lezer zal het dus, zoals zo vaak, moeten doen met onze deskundigheid. Met zoveel goede berichten van onze hand kan dat geen probleem zijn.

Met groet en lege maag,
Bike

PS Doen jullie nog wel eens iets aan basketbal, Nike en Vike? Long time no see. Of zie ik jullie bij het HNBT?

PS2 Ik moet nu gaan, want de bezorgfriterie staat voor de deur met mijn vette bek.

dinsdag 5 november 2013

051113: Heibel in de keet!

Nou Ikes,

Het mag een wonder heten dat er toch nog een blog van een van ons verschijnt - en dat ik jullie überhaupt nog aanspreek ook! Want laten we eerlijk zijn: er gaapte een enorme afgrond, een kloof van megaproporties, een Berlijnse muur tussen ons. Nou ja, een muur kan niet gapen, daar hebben jullie dan weer een punt, maar je
begrijpt mijn illustratie. Vike kan overigens heel wel gapen, merkte ik laatst tijdens een wedstrijd van ons eigen GasTerra Flames. Je trok zowat de zaal leeg Vike, dus ik vermoed dat je weer een goed gesprek had gehad met mevrouw Vike. Of heb ik dat mis?

 Zoals in ieder goed huwelijk was er ook in onze behoorlijke close relatie in de afgelopen jaren wel eens het een of andere meningsverschilletje. Ik refereer hier natuurlijk ook aan mijn eigen huwelijk met Petronella (zij ruste in vrede), dat naast vele hoogte- ook een aantal dieptepunten heeft gekend.

Nu zou ik hier graag wat willen uitweiden over de hoogtepunten, al was het maar om collega Nike de ogen uit te steken die mij iets te frequent loopt te snoeven over zijn bedprestaties. Nee, dan zijn onze hoogtepunten tenminste nog het vermelden waard! Ik noem een vliegreisje, een ritje met de achtbaan en een langdurig verblijf in de London Eye. Nou jij weer Nike!

Maar nee, het gaat hier niet om een meningsverschilletje, maar om een Meningsverschil. En dat is een groot verschil. Het ging namelijk over stijl. Je kunt over stijl een flinke boom opzetten, maar in het onderhavige geval ging het vooral om stijl van communiceren. Nou is communicatie hetgeen waar wij als het ware van leven - even terzijde dat al dit geleuter geen dropveter oplevert - en dus is dat van levensbelang. Mijn eigen licht antieke en buitengewoon verzorgde (al zeg ik het zelf) stijl van communiceren is geenszins heilig en dus heb ik meestal behoorlijk wat begrip voor mensen die wat korter door de bocht formuleren. Vogeltje, gebekt, en zomeer. Maar vervolgens kreeg ik me daar van jullie een partij bagger over me heen dat ik weer te begripvol was. En dat vind ík dan weer stijlloos.

Who cares, natuurlijk, maar is het laten samensmelten van verschillende stijlen niet de kernactiviteit van onze coach Skelin? En lijkt hij daar inmiddels niet heel aardig in te slagen? Nou dan.

A propos coaching: hebben jullie ook zulke hoge verwachtingen van ons binnenkort te beginnen Euro-avontuur? Ik wel. En dat heeft te maken met coaching. Het is namelijk de komende weken van belang dat die vrolijke snuiters die ons blauw-wit in den vreemde verdedigen geheel stoïcijns hun spel spelen, tegenslag of niet. En ik heb de hoop dat die jongens dat inmiddels behoorlijk tussen de oren hebben zitten.

Voeg daarbij het tactisch vernuft van onze coach en het zal duidelijk zijn: wij halen de volgende ronde. Al was het maar omdat ik dan weer leuke reisjes in het vooruitzicht heb, want dat uitzicht op die bomen hier voor Huize Weltevreden begint me danig de keel uit te hangen.

Bike

PS1 Begreep ik het nou goed, Nike, dat je binnenkort een eigen massagesalon begint? Leuk hoor. Ik kom zeker kijken!

PS2 Wat een teleurstelling, Vike, dat je niet meegaat naar Kotka. Best geinig hoor, die saunabezoekjes in de donkere uurtjes. Maar ik snap dat je met jouw hart wat rustig aan moet doen. 
--Noot, niet voor publicatie: zo goed, mevrouw Vike?--

dinsdag 30 juli 2013

300713: De Grote Kenners Vakantieblog

De Grote Kenners vakantieblog

Je hebt Kenners maar tegenwoordig ook Kennerskenners. Mensen die de Kenners met argusogen volgen en werkelijk alles van ze denken te weten. Nou, dat zullen we nog wel eens zien!  In deze Grote Kenners Vakantieblog allemaal vragen over de Kenners. Een makkie voor de Kennerskenner maar ook anderen kunnen meedoen. De antwoorden zijn overigens bijna allemaal te vinden in ons blogarchief. En terwijl je zoekt zul je merken dat je heel veel memorabele momenten van onze club tegenkomt. Of er een prijs te winnen valt? Dat dachten wij toch wel, een echte Kennersprijs! Een uniek  Kenners T-shirt met daarop de tekst "Ik ken de Kenners!"* Die wil je hebben! Een collectersitem waarmee je trots de wedstrijden van GasTerra Flames kunt gaan bezoeken. Stuur je antwoorden naar nikeofvike@gmail.com. Succes!

Over de uitslag (wordt gepubliceerd op deze blog en op ons Twitteraccount) kan natuurlijk naar hartenlust worden gecorrespondeerd. Het helpt alleen niks.

*ook voor een astronomisch bedrag te bestellen bij de Kenners.


Vakantievraag 1: Van Hakim Salem is bekend dat hij vele sporten beheerst. Het edele spel Jeux des Boules heeft hij echter van de Kenners geleerd. Op welke locatie was dat ook al weer?

Vakantievraag 2: 2012 is een topjaar voor de Kenners. Er wordt geblogd dat het een lust is. Eén van de redenen daarvoor is, dat neef Bike eindelijk de Kennersstatus verkrijgt en zijn deuntje mee gaat blazen. Wat was de titel van de allereerste blog van Bike?

Vakantievraag 3: Net als Flames hebben de Kenners ook een hoofdsponsor. Wat is de naam van dit prachtige bedrijf?

Vakantievraag 4: Op 27 maart 2011 werd er een belangrijke basketbalwedstrijd voor Groningen gespeeld. Niet in Groningen trouwens. Wie waren de scheidsrechters bij deze wedstrijd?

Vakantievraag 5: Zoals bekend was (is) Vike een grote fan van een bepaalde vrouwelijke scheidsrechter. Hij was echter zo onder de indruk van haar dat hij haar in 2009 met de verkeerde naam aansprak. Welke naam was dat?

Vakantievraag 6: De Kenners hebben een kritische blik en daarnaast overal verstand van. In 2011 verscheen een Kennersblog waarin de DBL site onder vuur werd genomen. Wat was de titel van die blog?

Vakantievraag 7: De Kenners hebben eigenlijk maar één echte held. Hoe heet hij?

Vakantievraag 8: In de blog "De menselijke maat"probeert Vike zijn Grieks wat bij te spijkeren. Voor welke zin zoekt hij een vertaling?

Vakantievraag 9: Niets gaat de Kenners te ver. Zo hebben ze in 2012 zelfs een actie gestart om verslaggever Dick Heuvelman voor het DvhN te behouden. Er werd zelfs een heus spandoek voor hem ontworpen. Wat stond er op dat spandoek?

Vakantievraag 10: De Kenners zijn echte familiedieren. In hun blogs komen ze regelmatig ter sprake. Noem tenminste 3 familieleden van Nike, Bike & Vike (meer levert bonuspunten op).

Vakantievraag 11: Toch zijn de Kenners ook wel eens sentimenteel. De blog "Kees" in 2011 is daar een mooi voorbeeld van. Aan welke coach was deze blog opgedragen?

Vakantievraag 12: Aardbeien met slagroom. De Kenners zijn er gek op. Maar welk toetje (zonder aardbeien) bracht het zo ver dat het zelfs in de naam van een blog vermeld werd?

Vakantievraag 13: Als jongste van het stel spelen bij Nike de hormonen nog regelmatig op. Zo let hij meer op de cheerleaders dan op het spel. Toch heeft hij zeker verstand van het spelletje en weet hij moeiteloos de MVP van 2012 te benoemen. Wie was dat ook al weer?

Vakantievraag 14: In welke auto's reden Nike, Bike & Vike in 2012?

Vakantievraag 15: De Kenners hebben overal verstand van (hadden we dat al gezegd?). Ook van politiek. Dus werd er een politieke partij opgericht. Onder welke naam?

Vakantievraag 16: Kerst 2012. De Kenners hebben genoten tijdens de GBBW. Van basketbal ja. Maar vooral van (vult u maar in)

Vakantievraag 17: Wie heeft er eigenlijk de grootste? (Maar 1 goed antwoord mogelijk)

Vakantievraag 18: Behalve naar Flames, gaat Nike ook wel eens naar een andere club. Wat voor club?

Vakantievraag 19: De Kenners hebben een filmpje gemaakt van Hakim Salem waarin hij het Gronings onder de knie probeert te krijgen. Welke Groninger uitspraken probeert hij?

Vakantievraag 20: We hebben een vraag vergeten. Welke is dat? (wees origineel!)


Dat was het. Eitje toch? Veel plezier met het beantwoorden van de vragen, de Kenners trekken zich ondertussen even terug en gaan zich voorbereiden op het nieuwe seizoen.

Vike.

PS. Niets toe te voegen dus geen PS-en vandaag.








woensdag 17 juli 2013

170713: Dike en een zilveren sigaar

Beste Ikes,

Ik sta weer met beide voeten op de grond. Dat zit zo: ik was even een paar weekjes weg naar de bakermat van onze favoriete sport. En daarvoor moet je in zo’n zilveren sigaar, tenminste, dat zeiden Petronella en ik vroeger altijd als we een dagje Schiphol deden. Dat was nog in de tijd dat passagiers gewoon zeiknat werden als ze uitstapten en het regende. Zelf vlogen wij nooit. We hadden daar het geld niet voor en
Vreemde sigaar
bovendien was mijn geliefde eega als de dood voor die dingen. Alleen de aanblik was voor haar al voldoende om te huiveren. À propos zilver: die vliegtuigen lijken tegenwoordig wel vliegende reclameborden. Ze zien er volkomen belachelijk uit. Laatst zag ik er zelfs een helemaal verkleed als Goldbär van Haribo. Nou vraag ik je…

Na het vroegtijdig verscheiden van mijn lieve Petronella lag voor mij dus de weg open (qua angsten in elk geval) naar het “kiezen van het luchtruim” om nog maar eens zo’n oude uitdrukking van stal te halen. Ik heb sindsdien diverse tripjes ondernomen, bijvoorbeeld naar plaatsen waar onze favoriete club speelde. En dat ongeacht de – voorspelbare – uitkomst. Zo hadden jullie mij kunnen treffen in Istanbul, Thessaloniki, Gran Canaria of Münster (dat laatste dan toch gewoon met de auto). Ik kan me niet herinneren jullie daar ontmoet te hebben, trouwens. Blijkbaar was Appelscha of de Grote Markt ook erg aantrekkelijk.

En zo dacht ik er ook al een tijdje over om ons nichtje Dike te gaan bezoeken. Jullie weten dat zij op uiterst
Superman?
jeugdige leeftijd per schip verhuisde naar “het land van de onbegrensde mogelijkheden” (weer zo een) en pas de laatste jaren hebben we weer wat meer contact, leve het Internet. Zij haalde mij per grote pick-up truck op van het vliegveld van Los Angeles en het klikte vanaf het eerste moment, moet ik zeggen. We praatten honderduit en al snel kwam het gesprek op basketbal. Niet zo gek, want we reden vlak langs het Staples Center, waar ze net bezig waren een groot billboard van Dwight Howard weg te halen. Tot mijn stomme verbazing bleek ze alles van GasTerra Flames (of Donarrrrr, zoals ze zelf zei) te weten. Ze maakte zich nog wel wat zorgen over het team van komend seizoen.

Bill
Thomas had het goed gedaan in de play-offs, maar zag hij wel voldoende uitdaging in de reguliere wedstrijden? En zou hij dit jaar beter worden aangespeeld, want zelf creëren zit er niet echt in als je zo groot bent. Van Yannick had ze niet zo veel gezien, maar zij dacht aan de historische woorden van Bill Pijl, die kende ze blijkbaar ook al: “Ik kan alles wat jullie ook kunnen, maar dan veel trager”. Was zijn handelingssnelheid wel vooruitgegaan? De knie van Jessey was volgens haar geen punt: “die speelt straks weer de pannen van het dak” en van JD zei ze “het blijft toch een Grunneger”. Ik moest onwillekeurig terugdenken aan mijn wisseling van de AMRO naar de NMB.

Ze leek ook veel te weten van onze nieuwelingen: Ross Bekkering “harde werker”, Arvin Slagter “veel slimmer dan je denkt”, Craig O “moet aan carrièreplanning doen, dan wordt het een grote” en Mark-Peter Hof “nuttige gatenvuller”. Coach Ivica vond ze grappig en tactisch sterk.

Die dus niet

Ik vroeg haar nog hoe ze dat allemaal kon beoordelen van een afstand, maar volgens haar bestaan er geen afstanden meer. “Het is allemaal een kwestie van relaties”, zei ze. Ik vond het nogal cryptisch, maar aangezien jij zo’n relatie-expert bent, Nike, hoop ik dat jij hier enig licht op kunt laten schijnen.


Voor wat betreft de nog in te vullen posities voor het Team was zij het in het geheel niet eens met jou, Vike. Volgens haar moeten we inside een scorer hebben en niet dat blok beton uit Minsk waar jij zo weg van bent. En voor de point moeten we geen Nash halen, maar juist eerder een Europese speler. Voor de veelzijdige invulling van de wing dacht zij aan Rudy, maar ik heb haar duidelijk proberen te
Die dus wel
maken dat dat misschien niet direct haalbaar is. Dat vond ze onzin want ook dat is een kwestie van relaties volgens haar. Dus je ziet waarom ik nu je hulp inroep, Nike!

Met verwachtingsvolle groet,

Bike

PS1 Vike, Speel jij ook op Noorderzon met je marching band? Dan kom ik even kijken.

PS2 Nike, ik hoor dat je een nieuwe hobby hebt. Word je concurrent van John de Mol?

PS3 Was gezellig maandagavond met Gike en Hike. Ik miste toch Mike met zijn sonore stemgeluid. Wel een beetje kalm aan met de wijn de volgende keer!