Ik heb jullie vandaag iets te melden wat iedereen aangaat. Een soort van visie, namelijk. En niet eens de mijne. Mijn excuses bij voorbaat. En ik weet dat serieuze teksten door jullie minder worden gewaardeerd, dus voor deze ene keer richt ik mij rechtstreeks tot onze lezers.
Collega’s Nike en Vike zijn al wat op leeftijd en daardoor niet meer zo snel. Maar voordat u als lezer denkt dat traagheid en een niet-meer-zo-scherpe geest standaard eigenschappen zijn van ouderen wil ik u graag wijzen op een persoon die aan dat beeld helemaal niet voldeed. Bovendien was hij wat mij betreft iemand van wie je dingen kon leren. Ik heb het natuurlijk over John Wooden http://www.coachwooden.com.
John Wooden |
Het leven, de carrière en de ideeën van deze man zijn wat mij betreft verplichte kost voor iedere (basketbal)trainer, of ie nou beginner of gevorderde is. Nou ben ik niet zo van de role models; tot nu toe heb nog steeds weten vermijden dat ik blind achter mensen aanliep. Zie hiervoor ook mijn eerdere blog http://basketbalkenners.blogspot.nl/2012/03/adoratie.html.
Toch kan ook ik niet ontkennen dat er mensen zijn met betere ideeën dan anderen. Wooden was er zo een.
Ik ontdekte hem pas een paar jaar geleden, toen hij nog (net) leefde. Hij overleed in 2010 op 99-jarige leeftijd (een getal dat collega Nike zeker niet gaat halen met zijn extravagante en destructieve
Kwartje |
Voordat u denkt “snel afhaken voordat ik wordt bestookt met een complete levensfilosofie” kan ik u geruststellen. Ik pik er slechts één ding uit. Onthoud dit: om te winnen moet je NIET aan winnen denken, maar alleen elke dag je uiterste best doen om jezelf te verbeteren. Klinkt bekend? Klopt. Eenvoudig? Ook. Maar om te doen: re-te-moei-lijk (excusez le mot).
Toch is dit precies datgene wat Boot van zichzelf en zijn spelers eiste in navolging van zijn grote voorbeeld. En het werkt omdat het uitgaat van een onverwoestbare logica: je kunt nooit meer doen dan je uiterste best. Ergo: spelers die na een verloren wedstrijd zeggen “we just have to step up”: onzin. Als je in staat bent tot die extra stap, heb je daarvóór dus geen 100% inzet getoond. Een verloren wedstrijd “snel vergeten”? Niet slim, want daarvan leer je juist heel veel. Trainers die reppen van 200%: flauwekul. Meer dan het uiterste (100%) bestaat niet. Spelers en trainers die herhaaldelijk excuses zoeken: afschrijven. Je kunt toch gewoon toegeven dat je iets fout deed? Het zijn tenslotte mensen en die maken fouten. Bij bosjes. Niet erg, zolang je maar probeert je te verbeteren.
Laat deze redenering nu eens los op de spelers van uw eigen favoriete team (mag van elk team zijn in elke topsport) en trek zelf uw conclusies. Mag ik dit schrijven? Ja, dat mag ik schrijven. Ondanks het
Zesjescultuur |
Met uiterste groet,
Bike
PS Wij zijn als Kenners nooit te beroerd om onze grote kennis en goede ideeën te delen met anderen. Deze blog is daarvan weer een mooi voorbeeld. Doe er iets moois mee.
PS2 Uit onverdachte hoek krijg ik de laatste tijd opmerkingen dat onze blogs een wat lager flauwekulgehalte vertonen dan pak em beet vorig jaar. Alweer sorry daarvoor. Ook deze keer is het niet gelukt ons hoogste doel te bereiken: een blog te schrijven over absoluut niets.
PS3 Vike, heb jij eigenlijk wel je best gedaan bij het stofzuigen? Mevrouw Vike was de laatste keer wat knorrig, maar dat kan natuurlijk ook ergens anders door komen.
PS4 Meer weten over Wooden? Vraag Anjo Mekel maar eens...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten