111211: Loeien

Nike,

Zo dat uitje hebben we weer gehad. Kan je vertellen dat het geen pretje is om in een ziekenhuis te liggen alhoewel er ook enkele hoogtepunten waren zoals de dagelijkse wasbeurt. Vanuit mijn ziekenhuisbed uiteraard ook alle perikelen rondom Donar gevolgd, wat mij weer strenge woorden opleverde van de dienstdoende zuster omdat mijn bloeddruk naar onverantwoorde hoogten steeg. Ik zal dus proberen niet te emotioneel te worden want dat schijnt nog niet goed voor me te zijn.

Wat een commotie, wat een onrust en wat een vuilspuwerij de laatste tijd. De honden lusten er geen brood van, in ieder geval de mijne niet en dat wil wat zeggen want het kreng vreet zich doorgans vol met alles wat ie maar kan vinden. Mijn hemel, wat is er aan de hand Nike? Ligt het nu aan mij of zijn er gewoon geen fans meer die ook in slechte tijden pal achter hun club staan? Trouwens, slechte tijden, waar hebben we het over, ik kan me seizoenen herinneren waarin we een stuk slechter zijn gestart dan dit jaar. Ik ben de eerste om toe te geven dat het spel van onze helden nog niet de schoonheidsprijs verdiend maar ondanks dat staan 'we' gewoon nog bovenaan in de competitie. Handjes dichtknijpen zou ik zeggen. De ene na de andere pispaal wordt gezocht en gevonden. Eerst was het de coach, daarna de nog onervaren Koenis, dan onze topper Bell (I still believe!) toen maar weer eens de coach en nu is de voorzitter aan de beurt. Who's next? De mascotte? De fysio? De penningmeester? Het houdt maar niet op, er lijkt een voortdurende hetze aan de gang te zijn waarbij ook de lokale media op zijn zachts gezegd een dubieuze rol spelen.

Er wordt me wel eens gevraagd: "Kom nou Vike, als basketbalkenner moet jij je toch ook ergeren aan het slechte spel van dit team?" En natuurlijk moet ik dan bevestigend antwoorden. Ik ben ook niet gek, het kan, nee, het moét echt nog een stuk beter. Maar om dan direct zover te gaan om het hele team inclusief coach neer te zetten als een stel slappe zakken die niet willen werken. Kom óp zeg. Geef deze jongens de tijd, geef ook deze coach de tijd en echt, het zal beter worden. En mocht mijn kennis me in de steek gelaten hebben en het wordt tóch niet beter, dan nóg zul je mij niet horen loeien (ik ben toch godbeterd geen koe) of, nog erger, met een wit zakdoekje zien zwaaien. Wie denken die gasten nou dat ze daarmee helpen? Denken ze nou echt dat een speler denkt: "Hé, wacht es, hoor ik daar iemand boeh roepen? Potjandorie, die heeft gelijk, ik heb mijn best niet gedaan maar dat wordt nu anders, vanaf nu ga ik me echt inzetten voor dit team." Ben ik nu zo slim of zijn zij nu zo dom Nike? Het enige wat deze negatieve stemming bewerkstelligt is onzekerheid bij spelers en coach. En dat is wat ik zie, onzekerheid, niet geloven in eigen kunnen. Als fan hélp je ze dan toch? Het zal wel ouderwets van me zijn maar ik ben nog steeds van mening dat je als echte fan in goede, maar voorál in slechte tijden, altijd achter je team staat. No matter what. En dat betekent niet dat je niet kritisch mag zijn want, je kent me Nike, dat ben ik ook. En die kritiek ventileer ik ook maar niet door als een volgevreten blaarkop vanaf de tribune te gaan zitten loeien. Of mijn club nu eerste of laatste staat, op mijn steun kunnen ze rekenen, altijd.

Dan over de storm van kritiek op onze voorzitter. Toegegeven, het bewuste interview in de lokale krant was niet de meest gelukkige. Hij zal zelf de eerste zijn om dat toe te geven. Mijn moeder heeft me vroeger echter wel een zeer wijze les geleerd: "Geloof nooit alles wat in de krant staat". Nu zal de bewuste journalist echt niet hebben gelogen maar ik vraag me sterk af, nee, ik weet wel zéker dat ook in dit interview zaken uit verband zijn getrokken of in ieder geval niet alles is vermeld wat is gezegd. Want zo ken ik journalisten ook wel, die denken alleen maar aan nieuwswaarde en laten het wel uit hun hoofd om in hun ogen relativerende quotes te publiceren. En zo kan het gebeuren dat de strekking van een interview opeens heel anders in de krant staat dan ooit door de geïnterviewde bedoeld is. Laat ik niet verder gissen maar ik durf er mijn AOW op te zetten dat het zo is gegaan. Persoonlijk vind ik het huidige clubbestuur het beste wat ons de laatste 10 jaar is overkomen. Ik hoop dan ook van ganser harte dat het zich niet laat wegpesten en vast blijf houden aan het goede, consistente beleid wat wordt gevoerd. Mijn steun hebben ze.

Genoeg gezeurd, op de valreep nog een positieve noot want ik heb uit zeer betrouwbare bron vernomen dat we binnenkort ook wat goede berichten vanuit de club zullen ontvangen. Nee, niet die nieuwe center (Elson komt echt niet) maar berichten uit een andere hoek. En ik weet dat we het nieuwe jaar goed gaan beginnen, het wordt in ieder geval zeker leuker.

Eerst maar eens Weert thuis, aanstaande zondag. Best lastig!

Vike

Buiten loeit een koe. Ik haal m'n witte zakdoekje tevoorschijn en pink een traantje weg. Life is good, mijn bloeddruk ook.