Vike,
Gaat het weer een beetje? Ben wel wat van je gewend maar als ik jouw vorige bericht zo lees heb je meer behoefte aan witte pilletjes dan die overheerlijke en effectieve blauwe. Ik gok dat jouw depressie meer te maken heeft gehad met de matige zomer en jouw intensieve dieet dan met de start van het nieuwe basketbalseizoen. Want laten we eerlijk zijn, er komen weer een paar geweldige maanden aan! We hebben niet vier of vijf , nee, we hebben wel 7 tegenstanders in de Nederlandse competitie! We gaan weer Europa in en we mogen zaterdag naar Utrecht om de eerste belangrijke wedstrijd te gaan spelen. Prachtig allemaal.
Je voelt het vast al wel aankomen. Ook bij mij, somberheid alom. Ik moet eerlijk zeggen dat ik afgelopen zaterdag in Assen bijzonder heb genoten van de laatste oefenwedstrijd maar het was een spaarzaam hoogtepunt in een pijnlijke basketbalperiode. Je valt van de ene verbazing in de andere. Bergen op Zoom werd bijvoorbeeld al maanden lang de hand boven het hoofd gehouden en dan, terwijl de competitie op het punt van beginnen staat, is de club zo wijs om de stekker er zelf maar uit te trekken. Natuurlijk, we zijn het eens, slechte leiding en management waren de oorzaak daarvan maar als Reekers nu in de pers uitlegt dat de Giants al veel langer niet aan de gestelde normen kon voldoen dan heeft de leiding van de FEB de boel belazerd. Ze hadden veel eerder moeten ingrijpen want nu werden de begrotingen van de andere clubs gebaseerd op een normale competitie terwijl de leiding wel beter wist. Om zo maar eens een voorbeeld te noemen.
Ik zal je zeggen, de boel staat op springen. Dit kan niet lang meer goed gaan zo. Die FEB of DBL of hoe je het ook maar wilt noemen bepaalt haar eigen regels en passen ze meteen aan als iemand een scheet laat. En dan te bedenken dat het orgaan bestaat uit de clubs zelf. Eigenlijk is het om je slap te lachen want wie houden we nou voor de gek. Nee, oogkleppen op en gaan met die banaan. Overal bedenken ze een oplossing voor maar structureel beleid voor de komende jaren is er niet bij. Het is aanmodderen en wachten tot het echt een keer klapt. Zolang een groepje wijze mannen niet gaat opstaan om de zeilen bij te zetten is het een vlaflip die dagelijks door elkaar wordt geroerd maar de yoghurt wordt elke dag zuurder. Over vlaflips gesproken, hou je het een beetje vol met dat dieet? Het werd ook wel es tijd.
Ik las trouwens een verhaal van ene Zweverink met een paar uitspraken van de voorzitter en van de coach. Ik dacht dat die verslaggever al met pensioen was gegaan maar blijkbaar is hij toch nog zo nu en dan in functie. Nu kennen we de voorzitter al wat langer dan vandaag dus ik verbaasde me enorm over dit artikel want dit soort ongenuanceerde uitspraken passen niet echt bij hem. Wij als leken hebben natuurlijk geen idee in wat voor sfeer of omgeving de genoemde onderwerpen door de schrijver zijn `gescoord' maar ik krijg het gevoel dat dit niet helemaal de bedoeling was. Zo zie je maar weer dat het altijd oppassen is wat en waar je iets zegt want voordat je het weet worden zaken zomaar uit de context gehaald en valt de hele basketbalwereld over je heen.
En dan hebben we nog onze grote vriend, de twitterende Davis. Elke dag weer moest hij de wereld laten weten dat hij zo blij was dat hij weer wakker was geworden. Elke dag wilde hij beter worden en elke dag bedankte hij zijn geestelijke inspiratiebron voor de geboden kansen. Nou, die inspiratiebron gaf hem wel de kans maar Davis greep ze niet. Hij snapte het niet, hij begreep het niet en deed er niks mee. En dan, tja, geen verrassing, wegwezen dus. We zijn geen sociale filantropische instelling voor beperkte basketballers dus voor jou 10 anderen. En dat bood natuurlijk enorme kansen! Nu zou het beest onder de borden komen waar we allemaal op zaten te wachten. 3 meter groot, 2 meter breed, donker, kaal en met de uitstraling van een gorilla. En toen kwam.. Thomas.
Vike, het valt allemaal soms niet mee om het nog serieus te nemen. Maar, als je het positief wilt zien dan is het ook wel weer heel vermakelijk. En bovendien, we hebben weer wat om over lullen! Om maar es wat te noemen, Wiel coach in Rotterdam, opa Van Paassen weer bij Den Bosch, talent Braal in Leeuwarden, de cheerleaders een nieuwe passende sponsor en mijn persoonlijke hoogtepunt, onze gestreepte mascotte is gelukkig gebleven. Het wordt een prachtig seizoen en wij kunnen hier weer uitgebreid los gaan over alles wat er nog gaat gebeuren. Heerlijk.
Zaterdag mogen we naar Utrecht. Ook zoiets.. Utrecht? Ja, ik weet waar het ligt maar waarom in hemelsnaam in Utrecht. Ik haal mijn schouders op en vertrek vrijdagavond met een lach op mijn gezicht die kant op. Het wordt genieten en moge de beste maar gaan winnen. En voor jou, neem die blauwe en die witte pil maar in en zorg dat je er bij bent. Alhoewel, laat de blauwe maar zitten. Daar heb je toch niks aan. Eerst dat dieet maar even doorzetten. Toch?
Groet, Nike.
dinsdag 20 september 2011
200911: Vlaflips en Gorilla's
Labels:
basketbal,
Donar,
GasTerra Flames,
Groningen,
Kenners
maandag 5 september 2011
050911: Pre-season depressie
Ik zal maar direct met de deur in huis vallen Nike. De depressie van deze zomer is niet ongemerkt langs mij voorbij gegaan, voor het eerst in 30 jaar heb ik last van een pre-season dip. Je kent me, normaal gesproken kan een nieuw basketbalseizoen niet vroeg genoeg beginnen en sta ik te trappelen om iedere oefenwedstrijd te bezoeken. Niets van dat alles dit jaar. Goed ik ben naar een paar trainingen geweest en heb de 'topper'in Stadskanaal (daarover later meer) bezocht maar tegelijkertijd de eerste wedstrijd tegen Japan laten lopen en ook in Apeldoorn moest ons team het zonder mijn steun doen. Op zich allemaal niet zo verontrustend maar voor mij een compleet nieuwe ervaring. Wat is er met me aan de hand Nike? Kan het zijn dat ik pas nu last krijg van PVKD (Post Verloren Kampioenschap Depressie)? Natuurlijk was ik er na de kampioenschapswedstrijd in Leiden even flink ziek van maar een half uurtje na afloop later reed ik al weer fluitend naar het hoge Noorden. Misschien heb ik het daar wel opgelopen en reageert mijn lichaam op deze mentale opdonder door zich voor te doen alsof het niet geinteresseerd is in basketbal. Zou er een pilletje bestaan zodat ik weer enthousiast van de ene naar de andere wedstrijd kan gaan? Ik weet dat jij een kennis hebt die je ook aan die blauwe pilletjes helpt, wil je eens voor me informeren?
Voor ik verder ga moet je echt van me aannemen dat ik m'n best doe om positief te zijn. Echt waar. Maar ja, toen kwam Stadskanaal. Over onze ploeg ben ik nog niet eens zó negatief. Bell, de aanstaande MVP, is een klasbak, evenals Wesby en Wyatt en in Davis zie ik best veel potentieel. Over JD hoeven we het natuurlijk helemaal niet te hebben. En toch, ik moet nog zien of het gaat lukken met dit team, of het écht een team gaat worden. In Knoal liet de conditie in ieder geval nog veel te wensen over en kwam een matig Nijmegen nog veel dichterbij dan nodig was geweest. Ik heb in ieder geval nog niet het wewordenzekerkampioengevoel wat ik doorgaans wél heb. Zal de PVKD (of PSD, Pré Season Depressie) wel zijn.
Hebben we het negatieve gezeur nu dan gehad? Nou, dat dacht ik toch niet Nike want de randverschijnselen in het Stadskanaalse waren dermate tenenkrommend dat ik regelmatig wenste dat ik in de bioscoop naar de Sound of Music zat te kijken, de met afstand ergste film aller tijden. Welke randverschijnselen? Wel, het begon al met een preek van de organisatie van ruim 10 minuten kort voor aanvang van de wedstrijd. Je zag de net lekker ingespeelde en opgewarmde basketballers weer wanhopig naar hun coach kijken. Why the f*** did we just do that warming up? Daarna het 'hoogtepunt' van de avond, de cheerleaders. Europees kampioen pompoengooien ofzoiets waren ze. Uit Scheemda. Ja, Scheemda Nike, die plaats waar iedereen familie van elkaar is, in de meest letterlijke zin des woords. Je hebt ze zelf gezien en omdat jij er verstand van hebt heb ik de volgende prangende vragen voor je. Als deze sisteract uit Scheemda Europees Kampioen is geworden, waaván dan? En wat voor genetische mislukte experimenten waren dan in Gódsnaam hun tegenstanders? Zijn ze daar nu helemaal van de pot gerukt in Scheemda? Willen ze dat nooit, nooit meer doen? Mij zó laten schrikken vlak voor een wedstrijd? Ik weet het, ik ben opgegroeid in een tijd waarin lelijk ook echt lelijk was en ben me bewust dat het tegenwoordig iets genuanceerder is maar kom óp Nike, hier moet toch een wet tegen zijn? En alsof het allemaal nog niet erg genoeg is vond de speaker van de avond, een man die ik tot voor kort bijzonder hoog had zitten, het nodig om a) 5 keer te melden dat het hier om een Europees Kampioen ging, b) 12 keer te zeggen dat het hier de trots van het mooie Scheemda betrof en c) (hou je vast) 19 keer aspirant sponsoren op te roepen omdat de Scheemdase kampioen nu naar de Wereldkampioenschappen pompoenhappen zou gaan! Ja Nike, daar heb je ook we-reld-kampioenschappen van. Wat is er aan de hand met deze wereld? Economische recessie, prima, oorlog in Libië, ik vind het best maar een we-reld-kampioenschap Pompoenslikken, werpen, stoten, zwaaien of wat dan ook? Kom óp Nike!
Ik heb last van een depressie Nike, en een flinke ook.
Het wordt vast weer een leuk seizoen.
Vike
Voor ik verder ga moet je echt van me aannemen dat ik m'n best doe om positief te zijn. Echt waar. Maar ja, toen kwam Stadskanaal. Over onze ploeg ben ik nog niet eens zó negatief. Bell, de aanstaande MVP, is een klasbak, evenals Wesby en Wyatt en in Davis zie ik best veel potentieel. Over JD hoeven we het natuurlijk helemaal niet te hebben. En toch, ik moet nog zien of het gaat lukken met dit team, of het écht een team gaat worden. In Knoal liet de conditie in ieder geval nog veel te wensen over en kwam een matig Nijmegen nog veel dichterbij dan nodig was geweest. Ik heb in ieder geval nog niet het wewordenzekerkampioengevoel wat ik doorgaans wél heb. Zal de PVKD (of PSD, Pré Season Depressie) wel zijn.
Hebben we het negatieve gezeur nu dan gehad? Nou, dat dacht ik toch niet Nike want de randverschijnselen in het Stadskanaalse waren dermate tenenkrommend dat ik regelmatig wenste dat ik in de bioscoop naar de Sound of Music zat te kijken, de met afstand ergste film aller tijden. Welke randverschijnselen? Wel, het begon al met een preek van de organisatie van ruim 10 minuten kort voor aanvang van de wedstrijd. Je zag de net lekker ingespeelde en opgewarmde basketballers weer wanhopig naar hun coach kijken. Why the f*** did we just do that warming up? Daarna het 'hoogtepunt' van de avond, de cheerleaders. Europees kampioen pompoengooien ofzoiets waren ze. Uit Scheemda. Ja, Scheemda Nike, die plaats waar iedereen familie van elkaar is, in de meest letterlijke zin des woords. Je hebt ze zelf gezien en omdat jij er verstand van hebt heb ik de volgende prangende vragen voor je. Als deze sisteract uit Scheemda Europees Kampioen is geworden, waaván dan? En wat voor genetische mislukte experimenten waren dan in Gódsnaam hun tegenstanders? Zijn ze daar nu helemaal van de pot gerukt in Scheemda? Willen ze dat nooit, nooit meer doen? Mij zó laten schrikken vlak voor een wedstrijd? Ik weet het, ik ben opgegroeid in een tijd waarin lelijk ook echt lelijk was en ben me bewust dat het tegenwoordig iets genuanceerder is maar kom óp Nike, hier moet toch een wet tegen zijn? En alsof het allemaal nog niet erg genoeg is vond de speaker van de avond, een man die ik tot voor kort bijzonder hoog had zitten, het nodig om a) 5 keer te melden dat het hier om een Europees Kampioen ging, b) 12 keer te zeggen dat het hier de trots van het mooie Scheemda betrof en c) (hou je vast) 19 keer aspirant sponsoren op te roepen omdat de Scheemdase kampioen nu naar de Wereldkampioenschappen pompoenhappen zou gaan! Ja Nike, daar heb je ook we-reld-kampioenschappen van. Wat is er aan de hand met deze wereld? Economische recessie, prima, oorlog in Libië, ik vind het best maar een we-reld-kampioenschap Pompoenslikken, werpen, stoten, zwaaien of wat dan ook? Kom óp Nike!
Ik heb last van een depressie Nike, en een flinke ook.
Het wordt vast weer een leuk seizoen.
Vike
Labels:
basketbal,
Donar,
GasTerra Flames,
Groningen
Abonneren op:
Posts (Atom)